Over tijd (en het voorspellen van je eigen toekomst)
- Stefan Paridaen
- 3 nov
- 2 minuten om te lezen

Bedankt dat je de tijd neemt om dit te lezen. Het duurt maar enkele minuten, maar ik doe mijn best om het zo kort mogelijk te laten aanvoelen. Want tijd is kostbaar en tegelijk bedrieglijk. Het is de enige valuta waarvan we niet weten hoeveel we er nog van hebben.
Deze week bleef ik even haperen bij dat woord tijd, omdat ik besefte dat ik er eigenlijk geen vat op heb. Wanneer ik denk aan het moment dat ik nu beleef, is het al voorbij, en wanneer ik denk aan morgen, bestaat dat enkel als een idee in mijn hoofd. Het is een vreemde illusie van controle, alsof ik op een tijdlijn leef die ik alleen maar in flarden kan waarnemen.
De aanleiding voor die kleine mentale tijdreis was de berichtgeving over het derde interstellaire object dat ons zonnestelsel bezocht. Mogelijk meer dan zeven miljard jaar oud. Dat is bijna twee keer zo oud als onze aarde. Die is āslechtsā vier en een half miljard jaar oud. En dat laatste half miljard lijkt plots een detail. Zulke waanzinnige tijdseenheden katapulteren mijn gedachten in een kosmische leegte waarin alles wat ik doe minuscuul aanvoelt. Het relativeert onze korte passage hier, maar het confronteert me ook met hoe slecht ons brein eigenlijk is in het begrijpen van tijd.
We overschatten het nu en onderschatten later. Dat heet de present bias. We kiezen liever voor wat meteen goed voelt dan voor wat later beter zou zijn. En dat terwijl bijna elk boek over groei of succes zegt dat net daar de sleutel ligt. Want de meeste boeken zijn samen te vatten in twee woorden. Prioriteer later.
Doe vandaag iets waar je binnen 24 uur blij van zal zijn dat je het gedaan hebt.
Makkelijker gezegd dan gedaan. Want misschien is dat precies ons probleem. Dat we de tijd telkens zien als iets dat voor ons ligt, in plaats van iets dat zich nu voltrekt. Dat we leven als proeflezers van een toekomst die we nooit afdrukken. We denken dat we later ooit zullen leven, maar later blijkt telkens nu te zijn, en nu glipt alweer door onze vingers.
In mijn werk als mentalist hou ik me ook bezig met de toekomst. Door te voorspellen wat het resultaat zal zijn van wat mensen (in het nu) zullen kiezen en van hoe ze (in het nu) denken. Want de toekomst verraadt zich altijd in het heden. En eigenlijk geldt dat voor ons allemaal.
Wie zijn eigen toekomst wil kennen hoeft geen kristallen bol. Alleen aandacht voor de kleine keuzes van vandaag. Want daarin beĆÆnvloed je zelf je toekomst van morgen.



Opmerkingen